10 pokoi wyobraźni...

Warsztat w Muzeum Narodowym w Krakowie przeznaczony dla dzieci w wieku 8-14 lat był obszerniejszy, zarówno jeśli chodzi o bogactwo ekspozycji jak i ilość tematów do tzw. przepracowania. Tłem zajęć była wystawa "Pierwszy krok w stronę kolekcji zachodniej sztuki współczesnej", w skład której wchodzą prace artystów tkj. Andy Warhol, Eric Fischl, Andreas Slominski, Nobuyoshi Araki, Mike Kelley, Miquel Barcelo, Francesco Clemente, David LaChapelle, Sherrie Levine, Pfilip Taaffe. Przy okazji prac każdego artysty dzieci miały zadanie do wykonania.
Warsztat koncentrował się na trzech najważniejszych osobistych przestrzeniach - ja, inni i miasto, w którym żyję. Aparaty fotograficzne były m.in. po to, by w kontekście porterów Andy Warhola dzieci miały okazję stworzyć swój własny, zaprezentować swoje mocniejsze i słabsze strony, stworzyć autoreklamę. Eric Fischl miał pomóc w kwestiach komunikacyjnych i relacyjnych, dzieciaki uczyły się dostrzegać uczestników każdej codziennej interakcji wraz z całym zapleczem odmiennej wiedzy i emocji.
Dzieci "zamykały" Kraków w butelce, podobnie jak Mike Kelly zamknął w swojej videoinstalacji fikcyjne miasto z komiksu o Supermanie. Próbowały wielozmysłowo objąć miasto, skoncentrować się na charakterystycznych krakowskich obrazach, dźwiękach, smakach i zapachach.
Najciekawsza okazała się konfrontacja przy okazji prac Słomińskiego - dzieci miały za zadanie wymyśleć dziwne, nietypowe zastosowania normalnych przedmiotów, typu gaśnica, która może służyć np. do ubijania śmietany. Poradzili sobie świetnie.
Warsztat okazał się za długi jak na jeden raz więc pojawiły się plany stworzenia cyklu, składającego się z trzech tematycznych zajęć. Mimowolnie idziemy w stronę psychologii, w stronę warsztatów, które w normalnych warunkach szkolnych często wydają się sztuczne, czyli rozmowy o problemach z dorastaniem, używkami i konfliktach/komunikacji z szeroko rozumianym gronem dorosłych. Prace artystów współczesnych idealnie pozwalają młodym ludziom skonfrontować się z trudnościami, których doświadczają na co dzień. A media są lustrem i pilnują aby nie wchodzić w generalizacje typu: "moja koleżanka, kolega...". Media gwarantują egocentryzm, a więc dzięki nim koncentrujemy się jedynie na własnych doświadczeniach.

Suplement

Pora na uzupełnienie dokumentacji z warsztatów w Muzeum Historii Fotografii i kilka słów podsumowania. Po edukacyjno-medialnych inspiracjach holenderskich udało się ostatecznie przełożyć tego typu zajęcia na polski grunt. To był eksperyment i swoje funkcje spełnił. Oczywiście łatwo nie było, chociażby z tego powodu, że w przypadku medialnych warsztatów niezbędny jest sprzęt, a nie wszystkie instytucje są go w stanie zapewnić. Z tego powodu nie każdy miał dostęp do zajęć.
Warsztaty pokazały jak o wiele łatwiej jest rozmawiać o kontekstach, wyobraźni i skojarzeniach przez pryzmat aparatu fotograficznego i pierwszych kolorowych fotografii. Pokazały jaką wielką siłę ma sprzęt i jak można go użyć w działaniach rozwojowych z dziećmi. W końcu dostarczyły informacji o tym jak szybko zmieniają się medialne umiejętności młodych ludzi, jak silne są medialne automatyzmy i jak wcześnie trzeba zadziałać aby je dobrze ukierunkować, a jednocześnie nie zatracić wizualnej spontaniczności u młodych ludzi.
Dziękuje wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że dało się wyciągnąć te wnioski. Uczestnikom zwłaszcza:)

Konferencja - IT w edukacji

Wszystkim zainteresowanym wprowadzaniem informatycznych pomocy na trudny grunt edukacji polecam odbywającą się w dniach 23-24 kwietnia w Krakowie konferencję pt. Technologie informacyjne w warsztacie nauczyciela, organizowaną przez tamtejszy Uniwersytet Pedagogiczny.
Wszystkie niezbędne informacje podane są na stronie konferencji. Termin zgłaszania referatów minął wczoraj, ale uczestniczyć wciąż można:) A sadząc po krótkim opisie tematyki zapowiada się interesująco, zwłaszcza w obszarze: Technologiczna awangarda w edukacji: wykorzystanie gadżetów hardware'owych i software'owych. Będzie o blogach, podcastach, Second Life i ich zastosowaniu w wspomaganiu rozwoju ucznia. Czekamy z niecierpliwością:)