Grubasy

Po obejrzeniu nowego filmu Daniela Sáncheza Arévalo pt. "Grubasy" wraca do mnie cały czas temat kinoterapii, terapeutycznej roli filmu. Okazuje się, że dobrze zrobiony film o grupie terapeutycznej, której problem z nadwagą jest zaledwie przysłowiowym wierzchołkiem góry lodowej, może mieć podwójne działanie, może leczyć podwójnie, przez identyfikację i demaskację. A ten film zrobiony jest fantastycznie. Terapeutyczna moc filmu okazuje się jednak być kwestią bardzo indywidualną. Przeczytałam recenzję Pawła Mossakowskiego. Tego samego filmu rzecz jasna. Napisał, że reżyser "prowadzi swoje małe narracje pewną ręką, z wyczuciem stylu i umiejętnym dystansem" ale "film ogląda się bez specjalnego zaangażowania, może z ciekawością, za to bez emocji". Zaczęłam się zastanawiać czy oglądaliśmy ten sam film. I uderzyło mnie jak dużą moc może mieć film obejrzany w odpowiednim momencie w życiu. Może leczyć.

StoryBOX

Holendrzy (UvA, TU/e, HKU, Radbout University) przeprowadzili kolejne badania, które pokazały, że rezultaty edukacji językowej w holenderskich szkołach podstawowych są niezadawalające (nie wiem jaki jest próg zadowolenia, ale chętnie bym go poznała:), w szczególności mając na myśli trudności w uczeniu dzieci rozumienia. W związku z tym na odsiecz ruszyło amsterdamskie Waag Society. Aktualnie pracują nad prototypowym projektem StoryBOX, który ma za zadanie ułatwić uczniom naukę języka i znaczeń w oparciu o środowiskowe konteksty. Projekt StoryBOX jest mi tym bliski, iż stymuluje używanie wszystkich zmysłów w edukacji. Uczniowie fizycznie łączą słowa i pojęcia z ich codziennym życiem używając do tego różnej wielkości, interesująco skonstruowanych przyrządów - bloczków wyposażonych (uwaga!) w wyświetlacze LED, czujniki, małe kamerki, rekordery i inną elektronikę:) Dzieci eksplorują język na wszystkie strony (literki, dźwięki, pojęcia) używając zmysłów i z pozoru prostych, ale technicznie zaawansowanych przedmiotów. Projekt ruszył w maju, więc wciąż raczkuje, co wiadać po mało konkretnych jak na Waag Society informacjach, ale idea wydaje się interesująca, zwłaszcza z perspektywy ucznia i nauczyciela. Na stronie projektu dostępny jest pierwszy pdf z krótkim komiksem pokazującym próbkę projektu.
Ciekawe co się z tego urodzi:)

GATE

Kolejne fantastyczne źródło informacji dla osób zajmujących się badaniami w obszarze edukacyjnego wykorzystywania potencjału gier komputerowych. Projekt GATE, który funkcjonuje w ramach Wydziału Nauk o Informacji i Informatyki na Uniwersytecie w Utrechcie ma na celu m.in. tworzenie efektywnych narzędzi stosowanych w procesie przekazywania wiedzy za pomocą gier czy różnie rozumianych rzeczywistości wirtualnych. W ramach projektu funkcjonują cztery zespoły: Modelowanie Wirtualnego Świata (czyli kwestia tworzenia przekonywującego i angażującego środowiska gry), Wirtualne Postacie (np. badania nad efektem Avatara), Interaktywność (czyli interaktywne techniki stosowane w grach) i Uczenie za pomocą symulowanej rzeczywistości (czyli to co najciekawsze z mojego punktu widzenia: używanie gier i wirtualnych światów w procesie uczenia i w szkoleniach). W najbliższych planach projektowych listopadowa konferencja Motion in Games.

Single man

jeśli ktoś potrzebuje koncentracji na szczegółach i małego restartu...no i Abel spisał się na medal:)

Kinoterapia

I pomyśleć, że jak pisałam pracę proseminaryjną na temat filmoterapii to w Polsce mało kto słyszał o tego typu działaniach, a jeśli tak to zupełnie w innym kontekście, poza tym jeśli już nie traktował tego zbyt poważnie. A tajemnicą nie jest, że psychologia zawsze była integralną częścią filmu, podbudową, na której rozwijały się narracje i losy bohaterów. No i proszę: dokładnie od lutego 2009r. w Warszawie we współpracy z Kino.Lab w CSW Zamek Ujazdowski istnieje i prężnie rozwija się projekt Kinoterapia:) Czteroosobowy zespół, spotkanie perspektywy kulturoznawczej, dziennikarskiej, psychoterapeutycznej i filmoznawczej. Efekt miłości do kina i wykorzystywania go zgodnie ze swoim przeznaczeniem. W końcu filmy istnieją m.in. po to, żeby widz pewne rzeczy mógł przeżyć, doświadczyć ich w bardzo bezpiecznych warunkach, które pozwolą mu na rzetelną refleksję.
Poniższe aktywności to tylko niektóre z dotychczasowych projektowych:

- pokazy filmów w ramach cyklu "Inność" w warszawskim KINO.LAB (m.in.Zelig, Miłość Larsa, Exile Family Movie, Spotkania na krańcach świata), panele z udziałem psychologów, psychoterepeutów, kulturoznawców, socjologów, dziennikarzy oraz warsztaty psychologicznej pracy z filmem.

- cykl Związki w ramach Kinoterapia. Spotkania między kadrami.

- udział w Festiwalu "Dwa Brzegi" w Kazimierzu Dolnym w 2009 roku i prezentacja warsztatu na temat filmu Happy Go Lucky.

- udział w Ogólnopolskim Dniu Walki z Depresją organizowanym przez SWPS (prezentacja projektu i przeprowadzenie warsztatu kinoterapeutycznego).

- od jesieni 2009 roku studenci SWPS mogą brać udział w fakultecie "Kino, jego źródła i oddziaływanie" na SWPS. Prowadzi Karolina Giedrys - Majkut, pomysłodawczyni Projektu Kinoterapia.

- warsztaty weekendowe poświęcone psychologicznej pracy z filmem (w tym warsztaty tematyczne, np. Nie bój się bólu. Nie bój się śmierci na podstawie 33 scen z życia i Pora umierać).

- organizacja wspólnie z portalem www.niepelnosprawni.pl warsztatów dla jego użytkowników.

- współpraca przy projekcie edukacyjnym Filmoteka Szkolna. Prowadzenie szkoleń dla nauczycieli, prezentujących możliwości psychoedukacji poprzez film dzieci i młodzieży. W 2010 roku zdobycie grantu PISF na projekt "Wychowanie poprzez film - opracowanie pakietu Filmoteki Szkolnej na potrzeby edukacji społeczno-emocjonalnej prowadzonej w środowisku szkolnym."

Pogratulować całemu zespołowi!!!

Mistrz

Przybywa powodów do tego aby znów znaleźć się we Wrocławiu na kolejnej dziesiątej już edycji festiwalu Era Nowe Horyzonty. Gościem festiwalu będzie sam Jean-Luc Godard - ojciec francuskiej Nowej Fali. Na festiwalu jego retrospektywa, ponad 100 filmów w programie i spotkania z samym reżyserem przy okazji polskiej premiery jego najnowszego eseju, pokazywanego na ostatnim festiwalu w Cannes - Film Socjalizm:) Ech...i jak tu nie stracić tchu

Multi-wakacje:)

Przerwę warsztatową najwyższa pora zakończyć i zabrać się do realizacji wcześniej przygotowanych planów. Nowy projekt warsztatowy z zakresu psychoedukacji medialnej rusza już 13 lipca w Muzeum Narodowym w Krakowie. W towarzystwie prac Magdy Abakanowicz edukacyjna ekipa Muzeum przygotowała liczne warsztaty dla dzieci i dorosłych. W tym doborowym towarzystwie ruszają czterodniowe warsztaty multisensoryczne mojego autorstwa przeznaczone dla dzieci w wieku 6-9 lat. Program tych zajęć powstał na bazie holenderskich doświadczeń i funkcjonujących tam projektów wykorzystujących ideę rozwijania wielozmysłowego postrzegania rzeczywistości przy pomocy mediów (animacji, aparatów fotograficznych).

Zapraszam serdecznie wszystkich chętnych na wyprawę do świata postrzeganego wielozmysłowo. Będziemy "słuchać animacji", "oglądać w wyobraźni" to, co słyszymy, odkrywać tajemnice i psikusy, których dostarczają nam zmysły. Nauczymy się wyławiać z otoczenia to, co najlepsze. Dzieci za pomocą obrazów, dźwięków, smaków, zapachów i faktur będą miały okazję opisać swoje otoczenie, swoje miasto. A także ludzi, którzy w nim żyją. Stworzą swoją własną wielozmysłową opowieść o miejscu, w którym funckcjonują na co dzień.
Na warsztatach będziemy wspólnie przyglądać się nie tylko różnym punktom widzenia, ale też słyszenia, czucia oraz wykorzystywać wszystkie zmysły do odbierania rzeczywistości. Warsztat to także nauka współpracy z innymi, porozumiewania się z otoczeniem i odbierania tego co wysyła nam ono różnymi kanałami zmysłowymi.

Druga edycja projektu już 17-20 sierpnia :) ZAPRASZAM!